Przetarła szlaki!
Andżelika Knyszyńska to pierwsza studentka PWSZ w Koninie, która zdecydowała się zrealizować semestr swoich studiów w chorwackim University of Zagreb. Podczas kilkumiesięcznego pobytu w ramach Programu LLP-Erasmus, doskonale poznała kraj, a jeszcze lepiej jego stolicę.
 
Andżelika rozpoczęła swoją przygodę z Erasmusem 1 października 2013 roku, będąc wówczas studentką II roku filologii angielskiej z WOS-em i edukacją europejską. O tym, co działo się dalej, opowie sama.
 
„Na co ja się porywam?”
Pierwsza myśl o wyjezdzie pojawiła się na I roku studiów. Chciałam spróbować czegoś nowego, doświadczyć obcej mi kultury, poznać wspaniałych ludzi, a przede wszystkim podszkolić swój angielski. Pomyślałam, że jeśli nie teraz, to kiedy?
Gdy już załatwiłam wszystkie formalności w Polsce i stanęłam zwarta i gotowa z bagażami do wyjazdu, pojawiła się myśl: „Na co ja się porywam?” Nagle wiele spraw zaczęło mnie przyciągać do Konina. Albo tylko mi się tak wydawało… Erasmus zmotywował mnie do tego, by dopilnować swych ocen tak, by były jak najlepsze. Średnia była jednym z warunków, które trzeba spełnić, by móc w ogóle wyjechać. Moja pozycja na uczelni w Polsce wydawała mi się stabilna i uporządkowana. Bałam się zaczynać wszystko od nowa. Jednak gdy już włożyłam jedną torbę, a później resztę do samochodu, myśli o Koninie zniknęły…
Nie wiedziałam czego mogłabym się spodziewać po chorwackiej kulturze, ludziach i samym Zagrzebiu. Nie czytałam żadnych przewodników, gdyż bałam się rozczarowania, że rzeczywistość może wyglądać inaczej niż ta opisana w kolorowych książeczkach. W myślach uszykowałam sobie pustą kartkę, na której planowałam zapisywać wiadomości o miejscu, które przez 5 miesięcy będzie moim domem, „podwórkiem,” i gdzie zawrę nowe znajomości.
Biała kartka zaczęła się zapisywać  samymi kolorowymi literami opisującymi podróże,  piękne widoki Chorwacji i przemiłych mieszkańców Zagrzebia. Chorwaci dali się poznać jako bardzo pomocni, piękni i sympatyczni ludzie, co było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. To dla mnie jedna z istotniejszych kwestii podczas mojego pobytu tu. Poznałam tu wspaniałe koleżanki i kolegów z całego świata, którzy przy każdej okazji starają się mnie wyrwać z domu, zapraszają na wspólne imprezy, a gdy tego potrzebuję, służą pomocą. To samo mogę powiedziec o pracownikach mojego wydziału i każdej innej instytucji czy przedsiębiorstwa, z jakim mam styczność.
 
Do kogo i po co się udać?
Teraz o Programie Erasmus. Polecam udział w kursie języka chorwackiego. W tym celu należy zgłosić się do International Office na Zvonimirovej 8, gdzie dostaje się pakiet dokumentów do wypełnienia, broszurę o Zagrzebiu i sporo praktycznych upominków: ciekawy kalendarzyk z USB, długopis i koszulkę z dostojnym logo UNIVERSITY OF ZAGREB.
W biurze tym pracuje pani Zelijke Pitner, która jest interkordynatorem ds. Erasmusa. Nie radzę kierować się do niej ze wszystkimi pytaniami, gdyż ma ona dużo obowiązków i z pewnością odeśle do indywidualnych koordynatorów na konkretnych wydziałach. To ich zadaniem jest wam pomoc.
 
Wykładowcy i nauczanie
Wydział nauczycielski, na którym się znajduję, charakteryzuje się profesjonalnym podejściem do studentów - przyszłych nauczycieli. Rozwijają się oni tutaj w każdej możliwej dziedzinie, przydatnej nauczycielom w ich pracy - od gry na instrumentach, kursach plastycznych po kursy o literaturze dziecięcej.
Wykładowcy są wymagający tak samo jak ich kursy, ale przy tym bardzo sympatyczni. Studia nauczycielskie trwają 5 lat. Można po nich uczyć w klasach 1-8 (taki jest tu system) szkoły podstawowej i 1-2 gimnazjum. Tutejsi nauczyciele  są wysoce wykwalifikowani, a poziom angielskiego wśród dzieci w wieku od 7 lat jest zdumiewająco zaawansowany. Prowadząc lekcje na praktykach w zagrzebskiej podstawówce miałam przyjemność porozmawiać po angielsku z dziećmi z 3 klasy. Byłam zafascynowana poziomem ich języka. Angielski i inne języki obce są tutaj priorytetem. Żaden zagraniczny film nie będzie zdubbingowany, pojawią się tylko chorwackie napisy (ponoć tylko i wyłącznie ze względów edukacyjnych). Znając angielski można bez przeszkód poruszać się po Chorwacji, gdyż język ten jest rozpowszechniony wśród ludzi w każdym wieku. Język chorwacki jest natomiast bardzo zbliżony do polskiego i czeskiego. Bardzo przyjemnie się go słucha.
 
Dokąd na domowy posiłek?
Gdy już odwiedzicie IRO office, będziecie mieć około tygodnia na załatwienie tymczasowego numeru pesel OIB, który będzie wam potrzebny do uzyskania indeksu i wszystkich innych dokumentow oraz rejestracji na policji. W zestawie chorwackich dokumentów znajdzie się karta X-ica, która służy jako identyfikator oraz  znizka na jedzenie w uczelnianych stołówkach „menzach”. NA X-icę co miesiąc będzie wpływać około 850 kun dofinansowania do waszych posiłków, które będziecie mogli wykorzystać we wszystkich menzach (lokale gastronomiczne z domowymi posiłkami, linie szybkiej obsługi i kawiarnie) w Zagrzebiu. Druga karta to tak zwana karta ISN, która upoważnia do wielu zniżek w pubach, kinach, a nawet zoo.
 
Jak przemieszczać się w Zagrzebiu?
Jeśli chodzi o sprawne przemieszczanie się w chorwackiej stolicy, to warto wyrobić sobie ZET-kartę, którą używa się zarówno do przejazdów tramwajami jak i autobusami (tramwajem jest zdecydowanie sprawniej). Ze zniżką studencką zapłacimy za tę kartę 120 kun miesięcznie i otrzymamy nielimitowane przejazdy obiema formami lokomocji. Dla orientacji podam, iż koszt jednego biletu na tramwaj to 10 kun.
Warty posiadania jest również CARNet, który uprawnia do 50% ulgi na internet w każdej firmie typu Vip, T-mobile czy Tomato. Ponadto przyda się ona podczas kupna karty do telefonu z chorwackim numerem.
Zagrzeb to cudowne miasto. Jest tu wiele ciekawych miejsc do zwiedzenia i zaczerpniecia chwili wytchnienia od studenckich spraw. Ludzie przywiązują tu ogromną uwagę do dekoracji świątecznych, dlatego też w okresie grudnia i stycznia miasto wygląda jeszcze piękniej, jest ślicznie oświetlone, a do tego z wielu miejsc płynie muzyka, gdyż odbywa się tu wiele koncertów.
 
Ach te chorwackie specjały…
Pomyślicie, że jestem nudna, bo ciągle tylko zachwalam i zachwalam Chorwację, ale nie da się powiedzieć o tym miejscu niczego złego, a cudowny kraj musi mieć cudowną kuchnię. Wiem, bo sama spróbowałam (Cevapi, Zagrebacki file)! Wypiłam hektolitry chorwackiej kawy, która jest tu namaszczona i każdy pije ją w kawiarniach, dlatego też kawa na mieście jest bardzo tania. Zakochałam się w chorwackiej odmianie faworków – Fritule. Stoiska z nimi rozproszone są po całym Zagrzebiu. I choć przybyło mi trochę ciałka tu i ówdzie, wcale nie smucę się z tego powodu. Za te wszystkie cukiernicze cudeńka po prostu warto! Ach, Mlinar, Pan Pek, Dubravica... Na sama myśl robię się głodna.
 
Czas wolny w Chorwacji
Co ciekawe i dla mnie dość wygodne (zawsze spóźniam się na wszelkie imprezy), nocne życie w Zagrzebiu różni się od tego w Polsce. Po pierwsze ludzie przychodzą na imprezy sporo po północy i po uprzednim „zalkoholizowaniu się” w domu. Bawią się do białego rana (6:00-7:00). Są tu miliony clubów i pubów, najwięcej na ulicy Tkalciceva obok głównego placu Bana Jelacica. Nocami to miejsce staje się mrowiskiem młodych, radosnych i pijanych ludzi. Gdy po całym weekendzie takich „baletów” chce się odpocząć,  polecam górę Medvednice (zimą jest tu stok narciarski), jezioro Jarun (kompleks restauracji, pubów i wakeboardingu przy jeziorze), Park Maksimir, gdzie również zanjduje się zoo. Osobiście uwielbiam to miejsce! Można tu się doskonale zregenerować i przywrócić sobie sił na nowy tydzień pracy. Wielu poznaje tu swoja drugie połówki.
Zaskoczyło mnie, jak przystojni są tutejsi mieszkańcy - ciemna oprawa oczu, ciemne włosy i cera, wysoki wzrost, kobiety w stylu Nicole Sherzinger lub Iriny Shayk… Jeśli ktoś z was kogoś takiego szuka, zapraszam do Chorwacji!
Łatwo stąd także przedostać się do takich miejsc, jak: Rijeki, Split czy Dubrovnik. Ja zwiedziłam: Zadar, Wyspe Pag, Zaton i Jeziora Plitvickie.
Warto też śledzić poczynania grupy ESEZ na Facebooku, gdyż organizują oni wiele wycieczek za nieduże pieniądze np. do Ljublany czy Wiednia. ESEZ zajmuje się również erasmusowskimi spotkaniami więc są numerem jeden, jeśli chodzi o integracje w Zagrzebiu!
 
Podsumowując…
Mój Erasmus to dla mnie ogromne przeżyci, z którym wiążę same wspaniałe chwile. Gdybym miała cofnąć czas, nie zawahałabym się i ponownie skorzystałabym z możliwości wyjazdu. Po kilku  tygodniach poczułam się tu jak w domu i myśl o powrocie średnio mnie cieszyła. Rozpatrujac mój wyjazd w kategoriach za i przeciw muszę zdecydowanie podkreślić, że sam fakt, iż mogłam tam być, to ogromny plus.
Do minusów zaliczę piekarnie ze byt dużą ilością białego pieczywa, drogie prawdziwe maslo, brak zakazu palenia w miejscach publicznych (kawiarnie, kluby, puby, przystanki itd.) oraz brak bezpośredniego połączenia Polska - Zagreb. Reszta jest cudowna i totalnie w moim guście, dlatego jednym słowem po prostu: kocham! Kocham Chorwacje i na pewno tu wrócę!!!
Andżelika Knyszyńska
P.S. Chętnie odpowiem na wszelkie pytania związane z wyjazdem w ramach Programu Erasmus do University of Zagreb. Mój adres: andzelika.knyszynska@op.pl Pozdrowienia z Chorwacji!
 
University of Zagreb, Chorwacja
Uniwersytet w Zagrzebiu utworzony został w 1669 roku. Jest najstarszą i największą uczelnią w południowo-wschodniej Europie. Uniwersytet składa się 29 wydziałów i Centrum Studiów chorwackich. Kształci ponad 50.000 studentów na studiach licencjackich i magisterskich oraz doktoranckich.
Umowa między uczelniami dotyczy wymiany międzynarodowej 2 studentów kierunku filologia (angielska) oraz pracowników dydaktycznych w ramach programu Erasmus.